ZAKUP NIERUCHOMOŚCI W HISZPANII. ZNACZENIE POTWIERDZENIA STANU MAŁŻEŃSKIEGO

Jeśli kupujesz nieruchomość w Hiszpanii, będąc w związku małżeńskim w niektórych krajach, takich jak Francja, Belgia, Włochy, Niemcy, Szwecja, Kanada, Stany Zjednoczone, Ameryka Łacińska itp., ważne jest potwierdzenie stanu małżeństwa i systemu małżeństw.

Zwykle istnieją dwa systemy małżeństw:

WSPÓLNOTA AKTYWÓW: 

Francja, Niemcy, Belgia, Holandia, Szwecja, Szwajcaria, Dania, Norwegia, Polska, Luksemburg, USA (w niektórych stanach)

W tych krajach podstawowym systemem jest system wspólnoty majątkowej po ślubie.

WYDZIELENIE MAJĄTKU:
W innych krajach, takich jak Wielka Brytania, Irlandia, Szkocja, Stany Zjednoczone (niektóre stany), Turcja i kraje muzułmańskie, jest to oddzielenie aktywów.

To powiedziawszy, wielu naszych francuskich, belgijskich, holenderskich itp. klientów jest w związku małżeńskim w ramach „rozdzielności majątkowej”, to znaczy wybrali system, który nie jest podstawowym systemem w ich kraju. W takim przypadku musimy poinformować, że na koniec procesu sprzedaży będziesz musiał podać ORYGINAŁ umowy małżeńskiej, zalegalizowany przed notariuszem, z apostille, i przetłumaczone na język hiszpański (w przypadku, gdy hiszpański notariusz nie mówi w Twoim języku).

W związku z tym często zdarza się, że nabywca, który chce udowodnić swój ustrój małżeński, jest zobowiązany do zrozumienia dokumentu, który musi dostarczyć w celu udowodnienia swojego ustroju małżeńskiego. Wielu z nich ma odpis z rejestru cywilnego, w którym udowodniono jedynie, że są w związku małżeńskim, ale w tym sprawozdaniu czasami nie odnotowuje się ustroju małżeńskiego, więc bądź ostrożny.

W związku z tym kupujący, który pozostaje w związku małżeńskim w ramach „rozdzielności” majątkowej w którymkolwiek z krajów, w których obowiązuje system „wspólności” majątkowej, musi uzyskać jeden z następujących dokumentów:

– Oryginalna umowa małżeńska – W tym przypadku, jeśli jest „oryginał” i wydany przez majora itp. lub przez jakikolwiek podmiot publiczny, taki jak rada gminy itp., apostille nie jest konieczne. W rzeczywistości niektóre kraje, takie jak Francja, Belgia itp., zawarły umowy z Hiszpanią, zgodnie z którymi, gdy dokument pochodzi od podmiotu publicznego, jest on zwolniony z obowiązku apostille. Ale z reguły nasz gabinet zaleca, aby we wszystkich przypadkach zawsze lepiej było uzyskać apostille. Zapewni nam to bezpieczeństwo.

– Kopia notarialnej umowy małżeńskiej – W tym przypadku apostille trzeba uzyskać, bo taki akt notarialny, nie pochodzący od podmiotu publicznego, ale od notariusza, musi być apostille.

W przypadku tych, gdzie, pochodzą z jednego z krajów, w których system jest wspólnotą majątkową, i są małżeństwem w separacji, i że nabywcy do nie podawaj umowy małżeńskiej, sprzedaż może być kompletna. Innymi słowy: notariusz autoryzuje sprzedaż. Mogą jednak wystąpić następujące problemy:

– To, że jeśli oboje zdecydujecie się kupić tylko przez jednego z małżonków prywatnie, nieruchomość może być zarejestrowana na nazwisko obojga (w „wspólnocie”).
– Jeśli kupujący kupuje z kredytem hipotecznym, bank może odmówić udzielenia kredytu, jeśli ustrój małżeński nie zostanie udowodniony.

Dlatego zalecamy, jeśli chcesz kupić nieruchomość w Hiszpanii oraz z jednego z krajów, w których podstawowym układem małżeńskim jest wspólnota majątkowa, aby:

– Znajdź oryginał swojej umowy małżeńskiej, apostille go i przetłumacz na język hiszpański przez oficjalnego tłumacza.
– Jeśli nie masz oryginału, powinieneś udać się do notariusza w regionie, który notarialnie udowodni twój ustrój małżeński, a następnie apostille i przetłumaczyć.
– Możesz również uzyskać odpis z rejestru stanu cywilnego (gdzie Twój stan cywilny musi być zakwalifikowany jako „separacja”) i przetłumaczyć go przez apostille + tłumaczenie na język hiszpański.

PRZYPADEK „PAREJA DE HECHO” : PARA NIEZALEŻNA - PARTNERZY DOMOWI LUB WSPÓLNOTA NA UMOWĘ: 

Hiszpański system reguluje i uznaje stan cywilny Pareja de Hecho w celu uregulowania współżycia cywilnego i związku partnerskiego.

Zarejestrowanie się jako krajowy partner w Hiszpanii daje partnerom prawa określone przez hiszpański system, które zwykle są następujące:

• Takie same prawa przysposobienia dla obojga partnerów
• Możliwość uzyskania hiszpańskiej rezydencji dla drugiego partnera
• Równe prawa ojcowskie wobec dzieci
• Ekonomicznie można to uregulować w umowie/porozumieniu zawieranej przez parę o rozporządzeniu udziałem majątkowym/udziałem w ich majątku
• Uprzywilejowane prawa do zatrzymania/subrogacji nieruchomości w przypadku wynajmu
• Te same korzyści podatkowe dla hiszpańskiego podatku dochodowego
• Prawo do emerytury jako wdowa

Ale z drugiej strony bycie parą domową nie daje żadnych uprzywilejowanych praw ani bonifikacji w podatku od spadków, chociaż będzie to zależeć od regionu, istnieją tylko pewne korzyści lub prawa w procesie dziedziczenia, ale nie tak duże jak pary małżeńskie.

W JAKI SPOSÓB PRZY ZAKUPIE NIERUCHOMOŚCI HISZPAŃSKIEJ UWZGLĘDNIANE SĄ ZAGRANICZNE „PAREJAS DE HECHO” LUB KRAJOWE PARTNERSTWO?

W procesie zakupu nieruchomości w Hiszpanii, krajowe spółki partnerskie, nawet ważne i zarejestrowane w ich krajach, nie są uznawane w Hiszpanii w procesie zakupu nieruchomości. Hiszpańscy notariusze i urzędnicy ds. ksiąg wieczystych zmuszeni są do ustalenia „stanu cywilnego” nabywców.

Tak więc, ponieważ związek partnerski nie jest żadnym rodzajem systemu małżeńskiego, system hiszpański to deklaruje para jest niezamężna. 

DLACZEGO WAŻNE JEST USTALENIE STANU CYWILNEGO PAR MIĘDZYNARODOWYCH?

Ponieważ potwierdzi ewentualne prawa/obowiązki, np. w przypadku sprzedaży lub dziedziczenia.

Po prostu system hiszpański nie reguluje stanu cywilnego i zasad małżeństwa/związku partnerskiego pary. Małżeństwo lub krajowy związek partnerski pary międzynarodowej, jego związek cywilny, jego skutki, warunki i wymagania są regulowane wyłącznie przez kraj, w którym małżeństwo/umowa została zawarta.

Tak więc fakt, że para kupuje nieruchomość w Hiszpanii, w żaden sposób nie wpłynie na ustrój cywilny ustanowiony w ich kraju pochodzenia, który jest ukształtowany zgodnie z ich prawem. Hiszpania nie może regulować stanu cywilnego, gdy są zarejestrowane w innym kraju (Hiszpania może kontrolować lub regulować małżeństwa hiszpańskie, gdy pary są zamężne i zarejestrowane w Hiszpanii, ale Hiszpania nie może regulować małżeństw meksykańskich, niemieckich ani holenderskich).

A zatem, sposób, w jaki hiszpańska własność jest zarządzana, posiadana i rozporządzana przez parę, podlega prawu kraju, w którym zarejestrowany jest związek małżeński/konkubinat. 

W procesie zakupu nieruchomości, gdy hiszpański system prosi o potwierdzenie stanu cywilnego, jest po prostu odnotować w Hiszpanii „fakt” małżeństwa i jego rodzaju. Ale to nie pociąga za sobą żadnych konsekwencji ponad to „obowiązek informowania o stanie cywilnym”. 

Głównym powodem jest właśnie kontrola stanu cywilnego w przypadku sprzedaży lub dziedziczenia. To wszystko.

Więc, przy zakupie nieruchomości w Hiszpanii, jest „godny polecenia” wskazania stanu cywilno-małżeńskiego, ale nie będzie to miało żadnych skutków do momentu dokonania transakcji po przejęciu. 

Jak wyjaśniono w niniejszym raporcie, w procesie zakupu hiszpański system będzie wymagał od kupujących wskazania stanu cywilnego. W przypadku, gdy system jest inny niż ten używany jako „domyślny” lub w przypadku braku umowy/porozumienia pary, system hiszpański będzie wymagał przedstawienia dowodów tego małżeństwa.

Ale jakie są konsekwencje prawne, jeśli para nie dostarczy dokumentów wymaganych do udowodnienia „innego” lub „specjalnego” systemu małżeństwa?.

Zwykle system hiszpański uzna wymóg identyfikacji małżeństwa za niespełniony, a majątek zostanie zarejestrowany na nazwisko pary, wskazując, że byli oni małżeństwem „zgodnie z prawem krajowym”.

Kiedy więc należy udowodnić stan cywilny? 

Niezbędnym momentem, w którym zachodzi obowiązek potwierdzenia stanu cywilnego jest kiedy dokonuje się transakcji na nieruchomości, Na przykład, kredyt, hipoteka, sprzedaż, proces dziedziczenia, itp.

Chociaż możemy tak powiedzieć w procesie zakupu nie jest warunkiem koniecznym procesu, a zakup można zrealizować bez tych informacji, gdy zostanie otwarty proces sprzedaży lub dziedziczenia, sprzedawca/spadkobierca będzie musiał udowodnić swój związek z nieruchomościąoraz jego stosunek do drugiego współwłaściciela/spadkobiercy.

W procesie sprzedaży/dziedziczenia będzie to robił hiszpański notariusz lub urzędnik ds. ksiąg wieczystych  zwrócić się do zbywcy/spadkobierców o potwierdzenie praw lub obowiązków, jakie mają w odniesieniu do swoich udziałów.  Następnie sprzedający/spadkobiercy dostarczą hiszpańskiemu notariuszowi odpowiednie dokumenty potwierdzające ich prawa do sprzedaży/dziedziczenia z kraju pochodzenia/zamieszkania. Jeżeli dokumenty te dają partnerowi/małżonkowi/spadkobiercy niezbędne uprawnienia do prowadzenia procesu zgodnie z ich prawem, wówczas Hiszpański system nie będzie miał nic do powiedzenia, oraz zatwierdzi i przeprowadzi transakcję zgodnie z normą zagraniczną.

Tak jak konkluzja:

• W przypadku małżeństwa o innym ustroju niż „w przypadku braku umowy małżeńskiej” należy to udowodnić ewentualnie w procesie kupna lub obowiązkowo przy sprzedaży/dziedziczeniu.
• Spółka krajowa nie jest uważana za akredytowaną w Hiszpanii w procesie zakupu, a obaj partnerzy będą uważani za oddzielne udziały jeden od drugiego. W przypadku jakichkolwiek dalszych transakcji w Hiszpanii, które mogłyby mieć wpływ na prawa jednego ze wspólników, zainteresowany będzie musiał udać się do kraju, w którym Spółka jest zarejestrowana, aby dochodzić swoich praw. A po uzyskaniu decyzji w swoim kraju, następnie doprowadzić tę decyzję do wykonania w Hiszpanii.