Dziedziczenie w Hiszpanii. Proces i podatki

Witamy w naszej SEKCJI Hiszpańskiego podatku od spadków, testamentów i prawa spadkowego, w której znajdziesz ważne informacje na temat hiszpańskiego podatku od spadków, testamentów, międzynarodowych spadków, spadków, spadków itp.

Nasz zespół specjalistów przygotował dla Państwa poniższy poradnik zawierający NIEZBĘDNE informacje w sprawach takich jak po co sporządzić testament hiszpański?, jakie są podatki od spadków ?; jakie jest prawo regulujące moje dziedziczenie?Itp

W chwili śmierci danej osoby, w Hiszpanii lub poza nią, należy wykonać następujące kroki: 

 Kroki, które należy wykonać w procesie dziedziczenia w Hiszpanii

Krok pierwszy.- Zidentyfikuj majątek spadkowy

Bardzo ważne jest, aby zidentyfikować wszystkie aktywa, które były na nazwisko zmarłego, takie jak rachunki bankowe, nieruchomości, ubezpieczenie na życie, akcje, samochody itp.

Czasami jest to jedna z najtrudniejszych kwestii dla obcokrajowców, ponieważ w Hiszpanii obywatele Hiszpanii mają tylko jeden numer paszportu na całe życie, a kobiety nie zmieniają nazwiska po ślubie. W innych krajach, takich jak USA, Wielka Brytania itp. jest to zupełnie odwrotnie, więc bardzo często można znaleźć problemy z identyfikacją aktywów, kiedy jeszcze trudniej zidentyfikować właściciela!.

Z tego powodu PIERWSZYM krokiem po śmierci jest próba zlokalizowania wszystkich aktywów, kont bankowych, samochodów, akcji.

  WAŻNA REKOMENDACJA: Razem z testamentem postaraj się zostawić LISTĘ lub PLIK wszystkich istniejących AKTYWÓW na swoim imieniu (majątek, rachunki bankowe, akcje, samochody, ubezpieczenia na życie itp.) i postaraj się pozostawić to znane swojej rodzinie, aby ułatwienie śledzenia majątku przez spadkobierców w przyszłości.

Krok drugi.- Które prawo reguluje dziedziczenie, Hiszpania, kraj obywatelstwa?  

PRZED 2012 r.The Prawa hiszpańskie przewidywał, że w przypadku zmarłego cudzoziemca prawem regulującym jego dziedziczenie będzie prawo jego obywatelstwa.

Tak więc teoretycznie sytuacja była stosunkowo prosta: Brytyjskie prawo spadkowe zostało wezwane do uregulowania dziedziczenia po obywatelach Wielkiej Brytanii, którzy umierają, będąc właścicielami nieruchomości w Hiszpanii. W ten sam sposób prawo szwajcarskie ma regulować dziedziczenie po obywatelu szwajcarskim, który umiera w posiadaniu majątku w Hiszpanii itp.

Ten system był naprawdę skomplikowany i powodował zamieszanie i konflikty z innymi systemami i prawami spadkowymi. Zobacz kilka przykładów:

PRAWA WIELKIE BRYTANIA: Brytyjskie prawo spadkowe faktycznie przewiduje, że zbycie aktywa nieruchome (grunty i budynki, gospodarstwa domowe i dobra osobiste) za granicą podlegają prawu państwa, w którym znajduje się nieruchomość; i zbycie w spadku majątek ruchomy (rachunki bankowe, ubezpieczenia na życie, samochody, łodzie/jachty, akcje, obligacje i inne inwestycje), podlegają prawu kraju ostatniego miejsca zamieszkania.

PRAWA FRANCUSKIE:  Potwierdza dziedziczenie prawo państwa, w którym zmarły miał ostatnie miejsce zamieszkania lub zamieszkania.

I to samo w innych krajach, takich jak DANIA, BELGIA, SZWAJCARIA, FINLANDIA, NIEMCY, SZWECJA, NORWEGIA itp.

Ale,   Dlaczego tak ważne jest określenie, które prawo ma zastosowanie w międzynarodowym procesie spadkowym? 

Ponieważ istnieją duże różnice między hiszpańskim a innymi przepisami z innych krajów dotyczące dziedziczenia. Najważniejszą różnicą jest to, że Hiszpanie mają postać "Obowiązkowy" or „Spadkobiercy obowiązkowi” (Herederos Forzos), co oznacza, że ​​spadkodawca nie może swobodnie rozporządzać całym spadkiem i w każdych okolicznościach musi pozostawić ten spadek 66% jego spadku dla osób oznaczonych zwanych Spadkobiercami Obligatoryjnymi (głównie zstępni i małżonkowie).

Ten system „spadkobierców obowiązkowych” jest naprawdę powszechny w krajach takich jak Francja, Belgia, Szwajcaria, Niemcy, Norwegia, Dania, Szwecja, Islandia, Norwegia i Rosja, w których spadkodawca ma obowiązek pozostawienia procentu swojego majątku do ustalenia spadkobierców (zwykle żyjących małżonków i dzieci). Ale ten system jest zupełnie inny od innych narodowości, takich jak Wielka Brytania, USA itp.

W ten sposób np. brytyjskie prawo spadkowe pozwala na swobodne rozporządzanie majątkiem, przeniesienie przyniesie całkowitą swobodę spadku na całe życzenie osoby. Spadkodawca ma więc całkowitą swobodę w pozostawieniu wszystkiego, co chce, komu chce.

W tym systemie może się zdarzyć, że obywatel Wielkiej Brytanii, z dwoma synami i majątkiem w Hiszpanii, może sporządzić hiszpański testament, pozostawiając swój majątek swojemu przyjacielowi, i że ten ostatni testament nie może zostać wykonany, ponieważ, jeśli Stosowane są przepisy prawa hiszpańskiego, wówczas 66 % tego majątku powinno zostać przeniesione na jego synów, a tylko pozostałe 33 % odziedziczyć przyjaciel spadkodawcy.

| TEN SYSTEM SPOWODOWAŁ DUŻE ZAGADNIENIA I NIEPOROZUMIENIE W DZIEDZICWIE OBYWATELI EUROPY.

REGLAMENT 650/2012: TE KONFLIKTY I NIEJAWNOŚCI SĄ JUŻ ROZWIĄZANE POMIĘDZY OBYWATEMI EUROPEJSKIMI Z ZATWIERDZONYM PRAWEM I CHOĆ NIEKTÓRE PAŃSTWA WCIĄŻ ICH NIE PODPISOWAŁY, TAKIE JAK WIELKA BRYTANIA CZY DANIA, BĘDZIE ZASTOSOWANE W HISZPANII.

To prawo, mówiąc najprościej, daje 2 możliwości:

Opcja 1: WYBIERASZ: – Prawo dziedziczenia po zmarłym będzie regulowało prawo wybrane przez spadkodawcę. Oznacza to, że MOŻESZ WYBRAĆ PRAWO, którym chcesz regulować swój spadek. Najlepszym sposobem, aby to zrobić, jest wyraźne potwierdzenie w swojej woli prawa, które chcesz regulować swoje dziedzictwo.

Tak więc, jeśli jesteś Francuzem, Brytyjczykiem, Niemcem, Norwegiem itp., Możesz zdecydować o swoim testamencie lub spadku, które jest prawem, które chcesz być regulowane po swojej śmierci.

Opcja 2: KRAJ ZAMIESZKANIA STAŁEGO: Jeżeli nie określiłeś w testamencie niczego w związku z prawem, które chciałeś regulować swoje dziedziczenie, to będzie to prawo, w którym miałeś miejsce zamieszkania w ciągu ostatnich 5 lat.

W przypadkach, w których mieszkałeś w różnych miejscach i/lub stałe miejsce zamieszkania jest niejasne, wówczas prawem będzie to z kraju, w którym miałeś najsilniejsze połączenie przez całe życie.

Ustawa ta, chociaż zatwierdzona w sierpniu 2012 r., weszła w życie 17 sierpnia 2015 r.. Zatem po tej dacie spadki w przypadku, gdy zmarły sporządził testament w Hiszpanii lub miał miejsce stałego pobytu, podlegają przepisom nowego prawa

Krok trzeci – czy istnieje testament?. Sporządzenie testamentu w Hiszpanii 

Następnym krokiem jest określić, czy istnieje wola, czy nie, w celu wykonania testamentu hiszpańskiego. W rzeczywistości mogą istnieć dwa lub więcej testamentów – każdy obejmujący inną jurysdykcję. Może istnieć testament angielski obejmujący aktywa angielskie i testament hiszpański obejmujący aktywa hiszpańskie.

A) Proces w przypadku testamentu hiszpańskiego.-

Następnie, dziedziczenie może nastąpić zgodnie z jego kontekstem i przystąpić do wykonywania testamentu hiszpańskiego.

Aby był ważny w Hiszpanii i móc go wykonać w Hiszpanii, testament musi zostać zarejestrowany w hiszpańskim rejestrze testamentów (Registro Central de Ultima Voluntad). Podczas rejestracji testamentu cudzoziemiec musi podpisać oświadczenie na podstawie art. 9, że jego własne prawo krajowe podlega zasadzie swobodnego rozporządzania majątkiem w drodze testamentu oraz że nie ma odpowiednika hiszpańskiego prawa spadkobierców obowiązkowych (Ley de Herederos). Forzosos) w niektórych krajach, takich jak USA, Wielka Brytania i inne.

O ile ta interpretacja nie ulega zmianie, w praktyce istnieje tylko jedna poważna trudność. Jeżeli osoba, która odniosłaby korzyść zgodnie z hiszpańskim prawem spadkobierców obowiązkowych (Ley de Herederos Forzosos) kwestionuje w sądach hiszpańskich testament obcokrajowca na podstawie deklaracji z art. 9 przewidującej swobodne rozporządzanie majątkiem, sądy hiszpańskie najpierw przyjrzą się prawu obcemu i stwierdzą, że stosuje ono prawo hiszpańskie do regulowania rozporządzania majątkiem, a więc stosuje się prawo hiszpańskie. W takim przypadku, jeśli ma zastosowanie prawo hiszpańskie, zasady dotyczące spadkobierców obowiązkowych zostaną wykonane, a 66 % ze spadku musi zostać przekazane spadkobiercom obowiązkowym.

Jeśli zatem istnieje jakakolwiek możliwość, że możesz sporządzić testament, który rozporządza Twoją hiszpańską własnością w sposób, który mógłby zostać zakwestionowany, zdecydowanie konieczne jest skonsultowanie się z prawnikiem posiadającym specjalistyczną wiedzę w tej dziedzinie.

B) Rozpatrzenie, gdy nie ma hiszpańskiego testamentu/testamentu, ale istnieje testament sporządzony w innym kraju.

Obcy testament musi być przetłumaczone na hiszpański – często za cenę wyższą niż w przypadku, gdyby zmarły sporządził testament w języku hiszpańskim.

Połączenia Przyznanie spadkowych należy również uzyskać wraz z Certyfikat śmierci a czasem a Akt urodzenia i Akt małżeństwa. To na pierwszy rzut oka nie brzmi tak źle – ale musisz o tym pamiętać jeśli podatki od spadków w Hiszpanii nie zostaną zapłacone w ciągu 6 miesięcy od daty śmierci, wówczas nakładane są grzywny za zwłokę w płatnościach. Uzyskanie Grant of Probate, zanim cokolwiek może się wydarzyć w Hiszpanii, może poważnie pochłonąć ten czas – podobnie jak zebranie wszystkich tych dokumentów razem, przetłumaczenie i zalegalizowanie.

C) Hiszpańska szczerość. W ogóle nie ma żadnego Willa

Jeśli zagraniczny właściciel nieruchomości w Hiszpanii umrze bez sporządzenia testamentu, w Hiszpanii lub gdziekolwiek, niezależnie od tego, czy jest rezydentem, czy nie, nie ma sporu: jego majątek zostanie zbyty zgodnie z hiszpańskimi zasadami dziedziczenia.

W niektórych obszarach notariusze hiszpańscy mogą zażądać aby najpierw zrobić testament w kraju pochodzenia, a następnie do realizacji zamówienia w Hiszpanii. Oznacza to, że ewentualni spadkobiercy muszą udać się do kraju, w którym zmarły był obywatelem, dokonać tam testamentu i ukończyć proces testamentu, uzyskując tak zwany „Pismo Administracyjne" lub "Dziedziczenie ustawowe“. Po otrzymaniu listu administracyjnego należy go przywieźć do Hiszpanii w celu wykonania go na aktywach hiszpańskich.

W innych przypadkach, jeśli hiszpański notariusz zna zagraniczny system testamentu, nie jest konieczne dokonywanie testamentu w obcym kraju, a czasami może zostać przyjęte zaświadczenie o prawie wydane przez lokalnego notariusza w kraju pochodzenia.

Tak więc fakt sporządzenia testamentu w kraju, w którym zmarły był obywatelem, będzie zależeć od interpretacji praw notarialnych stosowanych w Hiszpanii dla dziedziczenia.

Wykonanie testamentu w Hiszpanii: Jak wykonać testament w Hiszpanii

Faktyczne przyjęcie spadku w Hiszpanii odbywa się w drodze formalnego aktu przed notariuszem. Beneficjenci (lub ich przedstawiciele poprzez Pełnomocnictwo) zgłoszą się do Notariusza w wyznaczonym czasie i poprowadzi on przez Pisanie (akt przyjęcia spadku) w ogromnym tempie węzłów, a następnie poproś spadkobierców o podpisanie na dole.

Escritura będzie zawierała spis aktywów hiszpańskich (nieruchomości, konta bankowe, udziały, ograniczenia, samochody itp.), a także listę spadkobierców, którzy zgodnie z prawem stosowania (hiszpańskim lub innym) mają prawa do hiszpańskiego aktywa oraz odsetek tych pozycji (lub poszczególnych pozycji uzyskanych od każdego spadkobiercy).

Jeśli chodzi o nieruchomości, po podpisaniu aktów własności nieruchomości potrzebują być zarejestrowanym we właściwym księdze wieczystej, aktualizując księgi wieczyste o nazwiska nowego spadkobiercy, a następnie należy zapłacić odpowiednie podatki spadkowe.

Krok czwarty.- Jak obliczyć podatek od spadków w Hiszpanii 

Hiszpański podatek od spadków wymaga specjalistycznej porady prawnej dla własnej sytuacji. Ponieważ nieruchomość nie zostanie zwolniona przez władze hiszpańskie, dopóki nie zostanie zapłacony hiszpański podatek od spadków, naszą prostą radą jest upewnienie się, że masz wystarczające ubezpieczenie na życie, aby pokryć nie tylko kredyt hipoteczny, ale także szacowany hiszpański podatek od spadków.

Niezależnie od postanowień zawartych w testamencie, hiszpański podatek od spadków jest należny od każdej nieruchomości znajdującej się w Hiszpanii, niezależnie od tego, czy właściciele są rezydentami, czy nie, i nie ma od tego wyjątków (chyba że nieruchomość jest własnością firmy).

Hiszpański podatek spadkowy jest obciążany spadkobiercą, a nie spadkiem. Nierezydenci muszą udowodnić swoje światowe bogactwo hiszpańskim organom podatkowym i zapłacić odpowiednią stawkę podatku.

Hiszpański podatek od spadków jest regulowany przez Ley del Impuesto sobre Sucesiones y . z 1988 roku Darowizny (Ustawa o podatku od spadków). Stanowi to, że nierezydenci, którzy posiadają majątek lub prawa w Hiszpanii, niezależnie od ich charakteru, podlegają automatycznie hiszpańskiemu podatkowi od spadków. Tworzy również ważne zwolnienia, które obniżają podatek dla spadków mniejszych oraz „mnożniki”, które go podwyższają dla spadków większych oraz dla spadków otrzymywanych przez osoby niespokrewnione lub zamożnych. To sprawia, że ​​jest to bardzo złożony temat, ponieważ podatek zależy nie tylko od wartości majątku, ale od zamożności odbiorcy.

Hiszpański podatek od spadków dla rezydentów hiszpańskich i nierezydentów

Pod koniec 2014 roku weszło w życie nowe prawo, które drastycznie zmienia podatek spadkowy w Hiszpanii.

  PRZED 2015 r.

Przez lata nierezydenci UE w Hiszpanii nie byli traktowani w taki sam sposób jak hiszpańscy rezydenci w zakresie podatku od spadków. Traktowanie to jest obecnie uważane za dyskryminację ze strony Europejskich Sądów Najwyższych i w konsekwencji zmusiło Hiszpanię do zmiany norm dotyczących podatku od spadków, aby umożliwić nierezydentom UE uzyskanie tych samych korzyści i obniżek podatków, co rezydenci hiszpańscy.

We wrześniu 2014 r. orzeczenie Europejskiego Sądu Najwyższego potwierdziło dyskryminację wobec rezydentów niehiszpańskich na mocy przepisów podatkowych hiszpańskich władz regionalnych. Przed podjęciem tej decyzji rezydenci hiszpańscy mogą mieć dostęp do określonych świadczeń i ulg podatkowych w zakresie spadków, oferowanych przez różne regiony Hiszpanii. Osoby niebędące rezydentami nie były uważane za beneficjentów tych obniżek, w związku z czym płacą więcej podatków niż rezydenci hiszpańscy.

  PO 2015 

Tuż PO 2015 r. weszło w życie nowe rozporządzenie rządu hiszpańskiego.

   Główne konsekwencje to:

  Obywatele UE niebędący rezydentami Hiszpanii będą traktowani jako „rezydenci” zgodnie z ulgami w podatku od spadków. Tak więc nierezydenci mają takie same prawa jak rezydenci do zniżek i podatków.

Istnieje proces ubiegania się o zwrot nadmiernie opodatkowane płatności od wszystkich płatników, którzy byli opodatkowani w poprzednim systemie.

Co to jest hiszpański podatek od spadków? 

W Hiszpanii podatek od spadków to stawka od 7.65 do 34% od podstawy opodatkowania i jest wykonywalny na całym terytorium Hiszpanii. Podstawę opodatkowania można jednak obniżyć o następujące obniżki:

• Zstępni do 21 lat: od 15,956.87 47,858,59 EUR do XNUMX XNUMX euro, w zależności od wieku.
• Zstępni lub przysposobieni w wieku powyżej 21 lat, pozostali przy życiu małżonkowie i wstępni: 15,986.87 XNUMX EUR.
• Pozostali członkowie rodziny: 7,993.46 XNUMX EUR

Te redukcje są minimum obniżki, które można zastosować w przypadku dziedziczenia. Ale każdy region może poprawić i zwiększyć (nie zmniejszyć) redukcje ustalone przez ogólny sposób.

Wymieńmy więc kilka obniżek podatków z różnych regionów:

A) Obniżki podatku od spadków w regionie Walencji

OBNIŻKA PODSTAWY PODATKU I STAWKI PODATKU DLA ZSTĘPNYCH, ZSTĘPNYCH i OCALAŁYCH MAŁŻONKÓW

– potomkowie lub adoptowani w wieku poniżej 21 lat: 100.000 156.000 – 75 XNUMX EUR, a następnie obniżka XNUMX % stawki podatkowej

– Zstępni lub adoptowani w wieku powyżej 21 lat, pozostali przy życiu małżonkowie i wstępni: 100.000 50 EUR, a następnie obniżenie stawki podatkowej w wysokości XNUMX%.

OBNIŻKA 99% STAWKI PODATKU DLA MAŁŻONKÓW, ZSTĘPNYCH, WSTĘPNYCH

W regionie Walencji zatwierdzono od maja 2023 r. a  99% premii/obniżki podatku od spadków i darowizn:

• Zstępni i przysposobieni zmarłego lub dawcy.
• Małżonek zmarłego lub konkubent zmarłego lub dawcy.
• Rodzice, dziadkowie i inni wstępni zmarłego lub dawcy.
• Rodzice adopcyjni zmarłego lub dawcy

– W PRZYPADKU POBYTU STAŁEGO: REDUKCJA 95 %

W przypadku, gdy odziedziczony majątek był miejscem stałego zamieszkania zmarłego, podstawa opodatkowania zostanie obniżona o 95 %, maksymalnie o 150.000 XNUMX EUR, z zastrzeżeniem następujących warunków:

Tylko w przypadku, gdy spadkobiercami są zstępni, wstępni, żyjący małżonek lub krewni w wieku powyżej 65 lat (zamieszkujący z rodziną co najmniej 2 lata przed zgonem).

Nieruchomość musi być wykorzystywana jako stałe miejsce zamieszkania spadkobierców PRZEZ CO NAJMNIEJ 5 LAT.

B) Obniżki podatku od spadków w regionie Murcji

Istnieją pewne obniżki podstawy podatku, gdy spadkobiercy otrzymują miejsce stałego zamieszkania.

W regionie Murcji mają 99% premii/obniżki podatku od spadków i darowizn:

• Zstępni i przysposobieni zmarłego lub dawcy.
• Małżonek zmarłego lub konkubent zmarłego lub dawcy.
• Rodzice, dziadkowie i inni wstępni zmarłego lub dawcy.
• Rodzice adopcyjni zmarłego lub dawcy

C) Obniżki podatku od spadków w regionie Andaluzji

OBNIŻENIE PODSTAWY PODATKOWEJ:

• Miejsce stałego pobytu. Obniżenie podstawy opodatkowania o 99,99 % wartości stałego miejsca zamieszkania.
• W przypadku pozostałego przy życiu współmałżonka, zstępnych i wstępnych kwota niepodlegająca opodatkowaniu wynosi 1.000.000 99 XNUMX EUR. Zatem opodatkowaniu podlegają wyłącznie orzeczenia dotyczące spadku powyżej tej kwoty. W przypadku darowizny pomiędzy tymi stronami obowiązuje bonifikacja podatku w wysokości XNUMX%.

Krok piąty.- Jakie są zasady dziedziczenia w Hiszpanii?. Obowiązkowi spadkobiercy

Hiszpańskie prawo określa zasady dziedziczenia (znane jako prawo spadkobierców obowiązkowych lub „zasady przymusowego dziedziczenia” – Ley de Herederos Forzosos).

Poniższe wyjaśnienie jest oparte na prawie obowiązującym w 1999 roku i ma charakter wyłącznie ilustracyjny. Od tego czasu prawo mogło się zmienić, dlatego nie należy polegać na jego dokładności (proszę zapoznać się z zastrzeżeniem w informacji prawnej na stronie). Jeśli martwisz się sprawami spadkowymi, musisz zasięgnąć specjalistycznej porady prawnej.

Prawo stanowi, że małżonek zachowuje połowę całego majątku nabytego w trakcie małżeństwa, więc jeśli majątek jest wspólną własnością, tylko połowa przechodzi do spadku. Prawo stanowi następnie, że w odniesieniu do majątku spadkowego:

(1) małżonek ma prawo do dożywotniego udziału (usufructo vitalicio) w jednej trzeciej, ale własność tej trzeciej musi przypadać na pozostałe przy życiu dzieci – spadkodawca (składający testament) może wybrać sposób podziału, a dzieci nie dziedzicz od razu, dopóki współmałżonek nie umrze;

(2) bezpośrednia własność kolejnej jednej trzeciej musi przypadać pozostałym przy życiu dzieciom w równych częściach; oraz

(3) pozostałą jedną trzecią można swobodnie zbywać.

(4) jeśli nie ma dzieci, rodzice, którzy przeżyli, mają prawo do jednej trzeciej, jeśli pozostały przy życiu współmałżonek, i połowy, jeśli nie.

Tak więc dla małżeństwa z dziećmi, jeśli założymy, że jeden z małżonków prawdopodobnie chciałby jak najwięcej chcieć swojemu partnerowi, najlepszą możliwą sytuacją byłoby:

(1) współmałżonek zachowałby własne 50%;

(2) mogli wówczas odziedziczyć jedną trzecią drugiej połowy do swobodnego rozporządzania;

(3) mieliby dożywotnią dzierżawę w jednej trzeciej drugiej połowy.

Oznacza to, że własność tylko jednej trzeciej połowy (tj. jednej szóstej lub 16.6% całości) musi faktycznie przechodzić bezpośrednio na dzieci. Jeśli więc to odpowiada Twoim intencjom, nie masz problemu i możesz śmiało sporządzić testament hiszpański zgodnie z Ustawą o Spadkobiercach Obligatoryjnych. Inne klauzule można zapisać w testamencie hiszpańskim, aby jeszcze bardziej poprawić sytuację współmałżonka.

WAŻNE: PROCES DZIEDZICZNY MUSISZ ZAKOŃCZYĆ PRZED 6 MIESIĘCYMI OD DATY ŚMIERCI. W przeciwnym razie mogą zostać nałożone kary ze strony HISZPAŃSKICH URZĘDÓW SKARBOWYCH –To powiedziawszy, należy wiedzieć, że czas ten można przedłużyć maksymalnie o 6 miesięcy (w sumie jeden rok w przypadku zaangażowanych stron międzynarodowych. Jedynym warunkiem jest to, że Twój prawnik musi złożyć wniosek o przedłużenie w ciągu pierwszych 5 miesięcy) miesięcy od daty śmierci.

Sposoby uniknięcia podwójnego podatku w spadkach w Hiszpanii. Dziedziczenie międzynarodowe w Hiszpanii

W Hiszpanii, Europie i wielu krajach na całym świecie powszechne jest zawieranie porozumień między krajami w celu uniknięcia MIĘDZYNARODOWEGO PODWÓJNEGO OPODATKOWANIA. Podatki te to zazwyczaj:

• Podatek dochodowy
• Podatek od zysków kapitałowych
• podatku dochodowego od osób prawnych
• Podatek majątkowy

Jednak pod względem Podatek spadkowy, rzadko zdarza się, aby tego rodzaju umowa pozwalała uniknąć podwójnego opodatkowania. Bardzo rzadko można spotkać kraje, które podpisały tego typu umowy.

W rezultacie duża liczba krajów odmawia ustąpienia lub kompromisu w sprawie podatku od spadków. Sposób uregulowania tego rodzaju podatków i objęcia spadkobiercy tym podatkiem w każdym z krajów odbywa się poprzez „osobisty"i "prawdziwe” podporządkowanie kryteria:

• Poddanie się podatek od spadków osobistych (Kryteria subiektywne) Spadkobierca podlega w miejscu zamieszkania podatkowi od spadku miejsce jego zamieszkania dla celów podatkowych.
• Poddanie się „prawdziwy” podatek od spadków (Obiektywnych kryteriów): Spadkobierca będzie zobowiązany do zapłaty podatku od spadku w kraj lub miejsce, w którym znajdują się aktywa.

Ogólna formuła to tak oferuje niektórzy zwalniają od opłat to, co ich mieszkańcy uzyskują w innych krajach a inni nie robią tego bezpośrednio, ale pozwalają odliczenie całości lub części już zapłaconej kwoty.

W jaki sposób Hiszpania reguluje zasadę unikania podwójnego opodatkowania podatku od spadków?

Zasada ogólna – ustawa o podatku od spadków i darowizn

Dopuszczalne jest odliczenie tego, co zostało już zapłacone za granicą.

Artykuł 23. ODLICZENIE Z ZWIĄZKU Z PODWÓJNYM OPODATKOWANIEM MIĘDZYNARODOWYM

1. Jeżeli podleganie podatkowi wynika z obowiązku osobistego, podatnik będzie miał prawo do odliczenia mniejszej z dwóch kwot:

a) Efektywne kwoty tego, co zostało zapłacone za granicą z tytułu podobnego podatku co wpływa na zwiększenie majątku podlegającego opodatkowaniu w Hiszpanii.

b) Wynik zastosowania „średnia stopa efektywna” tego podatku do zwiększenia majątku odpowiadającego aktywom położonym lub prawom, z których można skorzystać poza granicami Hiszpanii, jeżeli zostały one opodatkowane za granicą podobnym podatkiem.

Oznacza to, że spadkobiercy zamieszkujący w Hiszpanii mogą odliczyć NAJMNIEJ z następujących kwot:

• Ten, który rzeczywiście zapłacił za granicę za ten sam majątek spadkowy.
• Ta uzyskana z wyliczenia średniej stawki podatku od spadków w Hiszpanii.

**Jak uzyskuje się „średnią stawkę podatku”?

Z następującego wzoru:

Załóżmy, że podstawa opodatkowania wynosi 100,000 30 EUR. Jeżeli do tej wartości zastosuje się 50,000% z 50 40 euro, a pozostałe 35% zostanie opodatkowane stawką XNUMX%, średnia stawka wyniesie XNUMX%.

Jeśli na przykład stawka podatku w wysokości 20% zostanie zastosowana do 50% podstawy opodatkowania, a stawka 30% do pozostałych 50%, średnia stawka wyniesie 25% ((20%x50% ) + (30 %x50%))

Ponieważ każdy kraj ma swój własny system i nie ma prawie żadnych porozumień pozwalających go uniknąć (Hiszpania podpisała je jedynie z Grecją, Francją i Szwecją), w dalszym ciągu istnieje wiele sytuacji, w których podatki od spadków są płacone w różnych krajach, których to dotyczy, a w przypadku te same aktywa.

Ponieważ można to uznać za przeszkodę w swobodnym przepływie osób i kapitału na terytorium Unii Europejskiej, Komisja Europejska przyjęła zalecenie 2011/856/UE, którego celem jest zapewnienie, aby spadek nie jest opodatkowany wyżej niż cały spadek byłby opodatkowany w państwie o najwyższym obciążeniu podatkowym;

Przykład: Dziedziczenie majątku znajdującego się w Holandii otrzymane przez rezydenta Hiszpanii.

W Holandii wypłacono by 25,000 XNUMX EUR

W Hiszpanii zapłacono by 8,000 XNUMX EUR

Komisja ma na celu to, aby jako państwo o najwyższym obciążeniu podatkowym w Holandii nie płacić więcej niż wynosi stawka, jaką płaci Holandia.

W tym celu zalecenie ustanawia szereg środków, które należy wprowadzić w poszczególnych państwach.

Problemem jest to, że Zalecenie nie ma charakteru wiążącego a Hiszpania jak dotąd nie podjęła żadnych wysiłków, aby dostosować się do jego treści.

Dlatego możemy spotkać się z sytuacjami niespójnymi i trudnymi do pogodzenia, takimi jak:

Kiedy zostajesz zadeklarowany jako rezydent podatkowy w danym kraju do celów stosowania podatku od spadków?

Możemy znaleźć przypadek Hiszpanii, która uważa za rezydenta, gdy pozostaje w Hiszpanii przez większą liczbę dni w okresie bezpośrednio poprzedzającym (5 lat) PIĘĆ LAT, liczone od daty do daty, kończące się w dniu poprzedzającym dzień naliczenia (śmierci).

Jednakże na przykład w Holandii obywatel holenderski pozostaje rezydentem podatkowym dla celów podatku od spadków i darowizn przez okres (10 lat) DZIESIĘĆ LAT po wyemigrowaniu z Holandii. Obywatelstwo ma znaczenie w przypadku uznania za miejsce zamieszkania w przypadku holenderskiego podatku od spadków i darowizn. Zgodnie z przepisami dotyczącymi domniemanego pobytu obywatel Holandii pozostaje rezydentem podatkowym dla celów podatku od spadków i darowizn przez okres 10 lat po wyemigrowaniu z Holandii.

Specjalne zasady. Umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania podpisane przez Hiszpanię

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania spadków francusko-hiszpańskich

Zasadniczo niniejsza Umowa wskazuje, że:

• Nieruchomość: Będą podlegać opodatkowaniu na potrzeby spadku wyłącznie w państwie, w którym się znajdują.
  • Przykład: Mieszkaniec Francji dziedziczy mieszkanie w Hiszpanii. W takim przypadku spadkobierca zapłaci podatek od spadku tylko i wyłącznie w Hiszpanii, bez konieczności płacenia czegokolwiek we Francji.
• Majątek ruchomy (ubrania, akcje, konta bankowe, samochody itp.): Będą opodatkowane wyłącznie w kraju, w którym się znajdują.

Możesz otrzymać pełny tekst umowy klikając przycisk tutaj.

Umowa o unikaniu podwójnego opodatkowania spadków i spadków pomiędzy Hiszpanią a Szwecją

Podobnie Umowa podpisana między Hiszpanią a Szwecją w sprawie unikania podwójnego opodatkowania spadków stanowi:

• Nieruchomość: Będą oni opodatkowani na potrzeby spadku wyłącznie w państwie, w którym się znajdują.
  • Przykład: Mieszkaniec Francji dziedziczy mieszkanie w Hiszpanii. W takim przypadku spadkobierca zapłaci podatek od spadku tylko i wyłącznie w Hiszpanii, bez konieczności płacenia czegokolwiek we Francji.
• Majątek ruchomy (ubrania, akcje, konta bankowe, samochody itp.): Będą opodatkowane wyłącznie w kraju, w którym się znajdują.

Pełny tekst Konwencji można uzyskać tutaj

Czy przy zakupie domu w Hiszpanii konieczne jest sporządzenie testamentu hiszpańskiego? 

Na rynku panuje pewne zamieszanie związane z podejmowaniem decyzji o sporządzeniu testamentu w Hiszpanii, gdy posiadasz hiszpańskie aktywa.

Większość naszych klientów, kupując dom w Hiszpanii, pyta nas, czy muszą sporządzić testament.

Nasza odpowiedź brzmi: NIE. Nie jest to obowiązkowe. W Hiszpanii nie ma żadnego prawa, które zmuszałoby obywateli do sporządzenia testamentu w Hiszpanii, gdy posiadają hiszpańskie aktywa.

Możesz również sporządzić testament w Wielkiej Brytanii. Prawo międzynarodowe wyraźnie stanowi, że testament sporządzony w obcym kraju i zgodny z normami obowiązującymi w tym kraju jest w pełni uzasadniony, aby regulować aktywa spadkodawcy, nawet jeśli znajdują się one w innym kraju.

Po potwierdzeniu, że podpisanie testamentu w Hiszpanii nie jest obowiązkowe i że możesz sporządzić testament w swoim kraju pochodzenia, idziemy dalej i mówimy, że chociaż „nieobowiązkowe”, „zalecane” jest spisanie testamentu w Hiszpanii, gdy masz hiszpańskie aktywa.

Jakie są więc zalety hiszpańskiego testamentu przy zakupie domu w Hiszpanii? 

PO PIERWSZE. – Ponieważ będzie to doskonały sposób na zaplanowanie majątku spadkowego, gwarantujący, że spadek będzie regulowany przez Twoje prawo krajowe.

Ogólnie rzecz biorąc, jeśli pochodzisz z krajów takich jak Wielka Brytania czy USA, gdzie system dziedziczenia różni się znacznie od hiszpańskiego. W tych krajach wybór spadkobierców jest „wolny”. Podczas sporządzania testamentu istnieje „swobodne rozporządzanie majątkiem spadkowym”.

Ale w Hiszpanii jest inaczej. Hiszpańskie przepisy ograniczają swobodę rozporządzania spadkodawcą w testamencie. Ograniczenie to przechodzi na poszanowanie do 2/3 spadku na niektórych członków rodziny (głównie pozostający przy życiu małżonek i zstępni).

A to o tyle istotne, że jeśli posiadasz majątek w Hiszpanii, a nie „mieszkasz” w Hiszpanii na stałe (nie jesteś rezydentem Hiszpanii), to w przypadku śmierci proces dziedziczenia tego majątku zostanie uregulowany według prawa krajowego.

Jeśli jednak jesteś rezydentem Hiszpanii (mieszkasz w Hiszpanii na stałe – przez ponad 6 miesięcy w roku w ciągu ostatnich 5 lat przed śmiercią), to jeśli w testamencie wyraźnie nie wskażesz czegoś przeciwnego, prawo regulujące Twoim dziedzictwem może być prawo „hiszpańskie”, a nie krajowe.

Ta interpretacja pochodzi z niedawnej normy z 2015 roku.

Francuskie, niemieckie, włoskie, norweskie, szwedzkie itd. stosują podobny system jak hiszpański, który polega na poszanowaniu pewnego procentu majątku spadkowego dla „spadkobierców obowiązkowych”. Ale w Wielkiej Brytanii i USA jest inaczej.

Więc, jeśli jesteś mieszkańcem Hiszpaniilub Twoim zamiarem jest zamieszkanie w Hiszpanii na stałe a twoim zamiarem jest przekazanie swojego majątku komuś innemu niż twój żyjący współmałżonek lub twoje dzieci, w tym przypadku wysoce zalecane będzie spisanie testamentu w Hiszpanii lub w Wielkiej Brytanii-USA, w którym wyraźnie potwierdzisz, że w przypadku śmierci wyraźnie chcesz podlegać swoim „prawom krajowym”, a NIE „hiszpańskim” .

Jeśli tak nie jest i nie wymieniłeś tego w testamencie, Twoje dziedziczenie będzie regulowane przez hiszpańskie prawo.

Tak więc, podobnie jak w Wielkiej Brytanii lub USA, mieszkając w Hiszpanii, najlepszym sposobem na zagwarantowanie, że Twoje hiszpańskie aktywa będą regulowane przez prawo krajowe

DRUGA.- Legalizacja testamentu zagranicznego w Hiszpanii jest DROŻSZA i BARDZIEJ SKOMPLIKOWANA niż posiadanie istniejącego testamentu hiszpańskiego.

Tak więc, jeśli nie miałeś testamentu hiszpańskiego, a masz tylko testament brytyjski, amerykański, francuski, beligum itp., twoi spadkobiercy, aby wykonać testament brytyjski w Hiszpanii, muszą wykonać następujące czynności:

1. Uwierzytelniona kopia przyznania spadku/aktu dziedziczenia musi być zalegalizowana za pomocą „La Hague Apostile”, czyli międzynarodowej pieczęci uzyskanej z Ministerstwa Spraw Zagranicznych.
2. Hiszpańskie tłumaczenie tego uwierzytelnionego odpisu musi zostać sporządzone i zatwierdzone przez tłumacza urzędowego.-
3. Hiszpański prawnik musi być upoważniony do sporządzenia wykazu majątku w Hiszpanii, wykonania testamentu i płacenia podatków spadkowych.
4. Hiszpański notariusz musi następnie przystąpić do wykonania testamentu

Ze względu na powyższe skomplikowane procedury sporządzania testamentu zagranicznego w Hiszpanii, przy wszystkich tych krokach i kosztach, zaleca się sporządzenie testamentu hiszpańskiego w Hiszpanii. Zaoszczędzi to czas i pieniądze spadkobiercom.

| WNIOSEK: SPORZĄDZENIE TESTU NIE JEST OBOWIĄZKOWE W HISZPANII, ALE JEST TO ZALECANE

Ważne zalecenia podczas robienia hiszpańskiego będą:

Poproś o uprzednią poradę specjalistę ds. dziedziczenia międzynarodowego.

Nie wszyscy adwokaci i radcowie prawni posiadają niezbędne kwalifikacje do zajmowania się międzynarodowym spadkiem.

WYBIERZ SWOJE PRAWO. Upewnij się, że wybrane prawo będzie tym, które będzie regulować Twój spadek.

SPRAWDŹ SWOJE AKTUALNE testamenty! Skoordynuj swoją wolę z wolą hiszpańską.

Poinformuj swojego prawnika o testamencie sporządzonym w Twoim kraju, jeśli taki istnieje, w celu opracowania testamentu hiszpańskiego zgodnie z testamentem brytyjskim. Pozwoli to uniknąć sprzecznych zbyć, które mogłyby spowodować poważne problemy dla spadkobierców.

Zrób hiszpańską wolę TYLKO DLA HISZPANII.

Upewnij się, że Twój prawnik uwzględnił w testamencie wyłącznie majątek hiszpański, aby nie wchodzić w konflikt z innymi testamentami sporządzonymi w innych krajach. Weź pod uwagę wyrażenie, że w przypadku śmierci wyraźnie chcesz, aby podlegały Ci przepisy „krajowe”, a NIE „hiszpańskie”. Jeśli jest to wygodne, poproś swojego prawnika o wskazanie „wykonawcy”.

Aspekty praktyczne

W Hiszpanii obowiązują szczególne zasady regulujące treść i formę testamentu, dlatego w tym zakresie należy uzyskać profesjonalną poradę od swojego prawnika.

Aby jednak udzielić Państwu praktycznych wskazówek, proszę zwrócić uwagę na następujące kwestie: Testament należy sporządzić w dwóch kolumnach, jednej w języku hiszpańskim, a drugiej w języku angielskim.

Testament musi być poświadczony notarialnie. Zazwyczaj standardową formą testamentu jest „testamento abierto”, czyli „wola otwarta”.

W przypadku tego rodzaju testamentów notariusz przechowuje oryginał, przekazuje spadkodawcy autoryzowaną kopię i rejestruje ją w „Registro Central de Ultima Voluntades”, czyli „Rejestrze spadków”.

Alternatywnie, jeśli chcesz zachować postanowienia swojego testamentu w tajemnicy, możesz złożyć „testamento cerrado” lub „will zamknięty”, w przypadku gdy treść testamentu nie jest ujawniana notariuszowi. Na koniec upewnij się, że Twój testament hiszpański dotyczy wyłącznie Twojej nieruchomości w Hiszpanii i że Twój testament „zagraniczny” wyraźnie to wyklucza.

• JAK WYKONAĆ MIĘDZYNARODOWE DZIEDZICTWO W HISZPANII PRZEZ NARODOWOŚCI?
• NATYCHMIASTOWE KROKI, KIEDY NIEKTÓRZY UMIERA W HISZPANII

CZY CHCIAŁBYŚ ROZMAWIAĆ Z JEDNYM Z NASZYCH SPECJALISTÓW?

Zadzwoń do nas teraz! Czekamy, aby Ci pomóc! +34 965 48 81 68

SKONTAKTUJ SIĘ Z NAMI!